Κάλεσμα ενότητας και συνεργασίας προς όλους τους δημότες του Δήμου Χερσονήσου.

Δημοτικές εκλογές και κομματικοί μηχανισμοί.

Κάλεσμα ενότητας  και συνεργασίας προς όλους τους δημότες

  Οι δημοτικές και περιφερειακές εκλογές που  πλησιάζουν, θα διεξαχθούν , όπως διαφαίνεται μέχρι τώρα, σε ένα πρωτοφανές για  τη  πατρίδα  μας πολιτικό περιβάλλον, συνέπεια  της οικονομικής αλλά και κοινωνικής κρίσης που διέρχεται ο τόπος. 

    Το γεγονός αυτό όμως, μπορεί και πρέπει ,  να ανακατευθύνει τις προτεραιότητες όλων   προς όφελος   των τοπικών κοινωνιών.  Πρέπει να προάγει την συνεργασία μεταξύ των υγειών δυνάμεων της κοινωνίας ,  στη βάση της εξυπηρέτησης των συμφερόντων των πολιτών και της ανάπτυξης του τόπου, που οφείλει να εκπροσωπεί η τοπική αυτοδιοίκηση και όχι στη βάση της εξυπηρέτησης  συμφερόντων αποκομμένων από το σύνολο της κοινωνίας.

  Στις  δύσκολες αυτές  μέρες , η  υποχρέωση  όλων  των υγιών  δημοκρατικών  δυνάμεων  του Δήμου μας, είναι να  βρεθούμε ενωμένοι απέναντι  στα προβλήματα. Είναι υποχρέωση όλων μας να μην αφήσουμε  παλιές  συνήθειες  και πρακτικές  να  επηρεάσουν  την  προσπάθεια  μας. Είναι υποχρέωση  όλων μας να σταθούμε απέναντι   στο σύγχρονο  σαράκι κάθε  προσπάθειας  και  πρωτοβουλίας , τον κομματισμό, που τις τελευταίες  δεκαετίες κατατρέχει και  διαλύει όλες  τις συλλογικές  προσπάθειες .

Τα πολιτικά και  κοινωνικά γεγονότα  των  τελευταίων  ετών , μας  έχουν  κάνει όλους  σοφότερους και εμπειρότερους , ώστε να  εμποδίσουμε  να συμβούν στο  δήμο μας  , παρόμοιες  καταστάσεις . Έχουμε χρέος όλοι οι πολίτες  να αποδείξουμε  , σε εμάς τους  ίδιους  , στις  οικογένειες  μας , στους  συμπολίτες  μας , ότι  είμαστε άξιοι  της εμπιστοσύνης  τους .  Ότι  είμαστε άξιοι  των  περιστάσεων .

Ο  συνδυασμός του οποίου ηγούμαι,  ΄΄ ΣΥΜΠΡΑΞΗ ΕΝΕΡΓΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΔΗΜΟΥ ΧΕΡΣΟΝΗΣΟΥ΄΄, ένας καθαρά διακομματικός, ανεξάρτητος,  αυτοδιοικητικός  συνδυασμός , που προσπαθεί να  συνενώσει  όλους  τους συμπολίτες  μας απ’ όλους τους  κομματικούς χώρους  του  συνταγματικού τόξου, κάνει ανοικτό κάλεσμα σε  όλους τους  δημότες  του  Δήμου  Χερσονήσου, ζητώντας τη στήριξη ανθρώπων και όχι την στήριξη κομματικών ή άλλων  μηχανισμών, απ΄ όπου κι αν προέρχονται. Ο κοινός μας στόχος είναι η καταγραφή και αντιμετώπιση των προβλημάτων του δημότη καθώς και η ανάπτυξη του τόπου μας και σε καμία περίπτωση η καταγραφή δυνάμεων στο όνομα του οποιουδήποτε, διαδικασία που έχουν ήδη απορρίψει οι τοπικές κοινωνίες και δεν έχει θέση στην προσπάθειά μας.

 Η πορεία δεν θα είναι  εύκολη, καθώς υπάρχουν βαθειά ριζωμένες καθεστωτικές νοοτροπίες, όμως τίποτε στη ζωή πραγματοποιείται χωρίς βούληση, προσπάθεια και πράξεις.  Έχω  βαθειά  μέσα μου  την  πεποίθηση  ότι  θα  καταφέρουμε, ίσως όχι ν’  αλλάξουμε τον κόσμο, αλλά σίγουρα ν΄ ακολουθήσουμε την πορεία προς το στόχο μας!!

ΓΙΑΝΝΗΣ  ΣΕΓΚΟΣ

ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΔΗΜΟΥ ΧΕΡΣΟΝΗΣΟΥ

Περί αιγιαλού και παραλίας.....

Πράγματι αυτό που συμβαίνει στη χώρα μας είναι πρωτοφανές για.... ευρωπαϊκή χώρα!!! Για δεκαετίες η πολιτεία εθελοτυφλούσε αφού ποτέ δεν εφάρμοσε τους ανεφάρμοστους για τον τόπο μας νόμους, επιτρέποντας ουσιαστικά το στήσιμο περιουσιών - κατά κανόνα των ισχυρών - πάνω..... στην άμμο!!! Αυτό που πρέπει να σκεφτούμε όμως την συγκεκριμένη χρονική συγκυρία, είναι ότι οι περιουσίες που στήθηκαν δημιούργησαν θέσεις εργασίας που δεν συμφέρει κανένα να χαθούν τώρα  με την ανεργία να τρέχει επίσημα στο 27% και ανεπίσημα πάνω από 35%. Απεναντίας, ένα από τα σημαντικότερα συγκριτικά πλεονεκτήματα που διαθέτει η χώρα - τις ασφαλείς παράκτιες περιοχές της - πρέπει επιτέλους να τις εκμεταλλευθούμε σίγουρα με κανόνες και σίγουρα όχι με αυτούς που ισχύουν τώρα, για τα δημιουργήσουμε θέσεις εργασίας και κατά συνέπεια ανάπτυξη και τον πλούτο που έχει ανάγκη η χώρα. Ο νόμος 2971/2001 σίγουρα απαιτεί αλλαγές καθώς με την τωρινή του μορφή πρακτικά αποτελεί ένα αντιαναπτυξιακό εργαλείο που αχρηστεύει το ανωτέρω αναφερόμενο συγκριτικό μας πλεονέκτημα, υποθηκεύοντας παράλληλα τον πλούτο που ήδη υπάρχει στο παράκτιο μέτωπο, καθώς σχεδόν στο σύνολό του είναι.... παράνομος!!!! Η προσπάθεια λοιπόν αλλαγής της σχετικής με τον αιγιαλό και παραλία νομολογίας είναι επιβεβλημένη και απαραίτητη τώρα που ο κόσμος ζητά δουλεία και η πολιτεία έχει την υποχρέωση να του την παρέχει.

Η φοροδιαφυγή μέσα στην Ελληνική πραγματικότητα

Η φοροδιαφυγή στην Ελλάδα ήταν και είναι μια ανοικτή πληγή που αποτελεί τροχοπέδι σε κάθε προσπάθεια ανάπτυξης. Χωρίς αμφιβολία η διοικητική αναδιάρθρωση του κράτους είναι επιβεβλημένη όπως και η πάταξη της διαφθοράς και της γραφειοκρατίας. Όμως αν η φοροδιαφυγή-φοροκλοπή και η εισφοροδιαφυγή δεν ήταν σε τέτοια επίπεδα, το κράτος θα άντεχε οικονομικά ακόμα και σε αυτή τη δύσκολη παγκοσμίως οικονομική συγκυρία.


Σύμφωνα με μελέτη του ινστιτούτου εργασίας της ΓΣΕΕ, η φοροδιαφυγή στην Ελλάδα κατ΄ έτος προσεγγίζει τα 70 δις ευρώ και η εισφοροδιαφυγή τα 80 δις. Για να κατανοήσει κάνεις αυτά τα ποσά αρκεί να αναφερθεί ότι οι φόροι που κάνει να λαμβάνει το κράτος κατ έτος και που θα έλυναν το οικονομικό μας πρόβλημα είναι περίπου 30 δις!!

Άρα λοιπόν η πάταξη της φοροδιαφυγής ή καλύτερα η πρόληψή της είναι κεφαλαιώδους σημασίας για την οικονομική κατάσταση της χώρας. Και αναφέρω την πρόληψη της φοροδιαφυγής γιατί είναι ο μοναδικός τρόπος εισροής χρημάτων στα ταμεία του κράτους χωρίς το ``περίφημο`` πια πολιτικό κόστος. Άπαξ και δημιουργηθεί το οποιοδήποτε χρέος του πολίτη προς το κράτος, έχει αποδειχθεί πλέον, έχει πολιτικό κόστος για να ανακτηθεί καθώς η λογική που έχει καλλιεργηθεί από την ίδια την πολιτεία προς τον πολίτη είναι ότι υπάρχει η πιθανότητα κάτι να γλιτώσει με κλεισίματα βιβλίων, περαιώσεις κ.λ.π.

Η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής στην χώρα μας δεν μπορεί να γίνει παρά με ένα μόνο τρόπο. Την ηλεκτρονική έκδοση όλων των φορολογικών στοιχείων(Α.Λ.Π.- Δελτίων Αποστολής –Τιμολογίων κ.λ.π.). Την άμεση(real time) δηλαδή καταγραφή της όποιας συναλλαγής σε βάσεις δεδομένων στην Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων(ΓΓΠΣ). Παράλληλα απαιτείται και η ηλεκτρονική υποβολή του βιβλίου αποθήκης όπου αυτό επιβάλλεται.

Έτσι για παράδειγμα, σε ένα κατάστημα Υγειονομικού Ενδιαφέροντος (Καφέ Μπαρ – Ταβέρνα)με την έκδοση της απόδειξης από την ταμιακή μηχανή, το έσοδο θα καταγράφεται στην βάση δεδομένων στο συγκεκριμένο Α.Φ.Μ.. Παράλληλα όμως, ηλεκτρονικά θα εκδίδονται και τα τιμολόγια – δελτία αποστολής με τα οποία προμηθεύεται η επιχείρηση τα προς πώληση προϊόντα.

Με τον τρόπο αυτό στις 31/12 κάθε έτους δεν θα απαιτείται καν από την επιχείρηση η υποβολή εκκαθαριστικής ΦΠΑ, καθώς η ΓΓΠΣ θα έχει ήδη στην ηλεκτρονική της βάση τις αγορές – πωλήσεις της κάθε επιχείρησης. Έτσι δεν θα παρατηρείται το φαινόμενο οι ελεγκτικές υπηρεσίες να διενεργούν ελέγχους για την μη υποβολή εκκαθαριστικών δηλώσεων ΦΠΑ για παλαιότερες χρήσεις, ενώ παράλληλα θα εκμηδενιστεί ουσιαστικά η έκδοση εικονικών στοιχείων, καθώς η διασταύρωση των στοιχειών μπορεί να είναι άμεση καθώς ότι αφορά την κάθε επιχείρηση θα είναι ηλεκτρονικά καταγεγραμμένο και άμεσα αξιοποιήσιμο. Και το πιο σημαντικό: θα περιοριστεί στο ελάχιστο η απώλεια εσόδων από την μη καταβολή του ΦΠΑ.

Στον τομέα της οικοδομικής δραστηριότητας η ηλεκτρονική έκδοση των στοιχείων σε συνδυασμό με την αναμόρφωση του ελάχιστου κόστους οικοδομής (Ε.Κ.Ο.) θα περιορίσει στο ελάχιστο την πολύ μεγάλη φοροδιαφυγή καθώς στον τομέα αυτό η εικονική έκδοση στοιχείων είναι πολύ μεγάλη. Δεν είναι σπάνιο το φαινόμενο, το αντίθετο μάλιστα, αλλού να κόβεται το Δελτίο Αποστολής κάποιων υλικών και αλλού το Τιμολόγιο που κόβεται μέχρι τις 15 του επόμενου μήνα.

Η ηλεκτρονική έκδοση όλων των φορολογικών στοιχείων θα βοηθήσει πολύ στην καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και σε κάποιους κλάδους που ασχολούνται με την παροχή υπηρεσιών (π.χ. υδραυλικοί – ηλεκτρολόγοι). Ένας υδραυλικός για παράδειγμα, αυτονόητο είναι ότι έχει κάνει έναρξη δραστηριότητας στην ΔΟΥ. Θα είναι υποχρεωμένος να προμηθεύεται τα υλικά για την εργασία του ΠΑΝΤΑ με τιμολόγιο και ΠΟΤΕ με απόδειξη λιανικής πώλησης(ΑΛΠ). Αυτό όμως θα απλοποιήσει σε μεγάλο βαθμό τον έλεγχο, καθώς αυτοί οι υδραυλικοί που φοροδιαφεύγουν αγοράζοντας με ΑΛΠ ώστε κατόπιν να μην εκδώσουν στοιχείο για την παροχή της υπηρεσίας, θα εντοπίζονται πολύ πιο εύκολα από τα αρχεία των επιχειρήσεων που προμηθεύονται υλικά, αφού κατόπιν ελέγχου στο αρχείο των ΑΦΜ θα εντοπίζονται πολύ εύκολα αυτά που έχουν αγοράσει με ΑΛΠ αντί Τιμολογίου που επιβάλλεται. Η μόνη διέξοδος για φοροδιαφυγή θα είναι είτε η άσκηση δραστηριότητας χωρίς έναρξη στην ΔΟΥ είτε η μη έκδοση του φορολογικού στοιχείου, με τους έλεγχους διακίνησης στο οδικό δίκτυο αλλά και στους τόπους εργασίας να παίζουν καθοριστικό ρόλο στο σημείο αυτό, περιορίζοντας ακόμα περισσότερο την φοροδιαφυγή. Μεγιστοποίηση δε των αποτελεσμάτων των ανωτέρω ελέγχων θα επιτυγχανόταν, αν ο έλεγχος λάμβανε χώρα άμεσα με ηλεκτρονικά μέσα, δηλαδή τη χρήση φορητού υπολογιστή (Laptop) με άμεση σύνδεση με την ΓΓΠΣ.

Η ηλεκτρονική έκδοση των φορολογικών στοιχείων θα περιόριζε επίσης κατά πολύ τα εικονικά φορολογικά στοιχεία στην διακίνηση και πώληση αγροτικών προϊόντων που στόχο έχουν την παράνομη επιστροφή ΦΠΑ. Το γεγονός αυτό ταλαιπώρησε και ταλαιπωρεί από την μία τον αγροτικό κόσμο, έχοντας τεράστιες κοινωνικές προεκτάσεις καθώς πάνω σε αδιαφανείς και εικονικές δραστηριότητες έχουν στηθεί ζωές και περιουσίες, αλλά και την πολιτεία καθώς η οικονομική αιμορραγία είναι πολύ μεγάλη όπως και η δυσφήμηση της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση για την κακοδιαχείριση των κονδυλίων.

Η κατά το δυνατόν φορολογική δικαιοσύνη που σε άλλα κράτη είναι δεδομένη, στη χώρα μας είναι ζητούμενο, με το βαθιά πελατειακά δομημένο κράτος να αρνείται πεισματικά τις επί το ορθόν αλλαγές, όπως είναι οι παραπάνω που ανέφερα στον φοροελεγκτικό μηχανισμό, καθώς αυτές εξορθολογούν το σύστημα και αποκόπτουν τους πελατειακούς δεσμούς που ανέκαθεν υφίσταντο. Και αυτό συνέβαινε και συμβαίνει γιατί οι πελατειακοί δεσμοί σημαίνουν εξάρτηση και …. ψήφους από τα κατώτερα οικονομικά στρώματα μέχρι και τους μεγιστάνες.

Οι προς την σωστή κατεύθυνση αλλαγές όμως παρόλο θα ξεβολέψουν κάποιους, θα έχουν διπλό όφελος. Καταρχήν για την πολιτεία, καθώς θα περιορίσουν την φοροδιαφυγή, αλλά και προς τον πολίτη καθώς θα εμπεδώσουν την ζητούμενη στη χώρα μας φορολογική δικαιοσύνη αφού τα ταμεία του κράτους θα γεμίζουν επιτέλους απ΄ αυτούς που πρέπει και όχι από τα συνήθη φορολογικά υποζύγια που είναι οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι των οποίων η οικονομική αφαίμαξη δεν δημιουργεί καμία προοπτική και ανάπτυξη. Τα όσα παραπάνω ανέφερα για τη χώρα μας και το πελατειακά δομημένο κράτος τελικά συνιστούν υπέρβαση, που κι αυτή δυστυχώς είναι ζητούμενο………



Ο Σέγκος Ιωάννης είναι υπάλληλος του Υπουργείου Οικονομικών και Δημοτικός Σύμβουλος Χερσονήσου.

Λιμάνι Χερσονήσου – Δυνατοτητες και Προοπτικές. Του Γιάννη Σέγκου*

Η Χερσόνησος αποτέλεσε στο παρελθόν τη ναυαρχίδα του τουρισμού στην Κρήτη και όχι μόνο. Η κατάσταση αυτή διατηρήθηκε μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του ΄90 όπου το μοντέλο ανάπτυξης που υιοθετήθηκε (ήλιος – θάλασσα – νυχτερινή ζωή) αλλά και η εμφάνιση νέων ανταγωνιστικών προορισμών κατέδειξαν ότι απαιτούντο αλλαγές και μάλιστα άμεσα, πράγμα που δυστυχώς πότε δεν έγινε ούτε ως προς το μοντέλο τουρισμού άλλα ούτε προς την κατεύθυνση της βελτίωσης των υποδομών που είχε ανάγκη ο τουρισμός που επιζητούσαμε.


Η παραλιακή ζώνη της Χερσονήσου και ειδικά το λιμάνι της είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της στρεβλής και προς αποφυγή ανάπτυξης που ακολουθήθηκε στον τόπο μας τα τελευταία 20 χρόνια. Μιας ανάπτυξης που στηρίχθηκε πάνω στην έλλειψη ή μη εφαρμογή κανόνων, στην ασυδοσία, στην έλλειψη βούλησης και συγκεκριμένης πολιτικής της πολιτείας σε κάθε της επίπεδο (τοπική αυτοδιοίκηση, δημόσιες υπηρεσίες, κυβερνητικούς παράγοντες), καθώς και στην έλλειψη υποδομών.

Ακόμα και τώρα όμως που ο ανταγωνισμός των νέων προορισμών και του κόστους είναι οξύτατος, τα συγκριτικά πλεονεκτήματα που διαθέτει ο τόπος μας επιβάλλουν την ανάπτυξη πολιτικών και δράσεων άμεσα ώστε να μην απεμπολήσουμε το δικαίωμά μας σε ένα προϊόν όπως ο τουρισμός, που μπορούμε να το προσφέρουμε, απλά πρέπει να το προσφέρουμε όπως πρέπει προκειμένου να γίνει αποδεκτό άρα και άξιο αγοράς από τον καταναλωτή – τουρίστα.

Το λιμάνι της Χερσονήσου είναι ένα από τα πλεονεκτήματα της περιοχής μας που αναβαθμιζόμενο από κάθε άποψη, μπορεί ξανά να καταστήσει τη Χερσόνησο και την ευρύτερη περιοχή πόλο έλξης για τον επισκέπτη. Δυστυχώς ποτέ στο λιμάνι δεν ακολουθήθηκε μια πολιτική ανάπτυξης επιδιώκοντας συγκεκριμένους στόχους. Αντ΄ αυτού έγιναν αποσπασματικές μόνο κινήσεις και έργα δίχως ξεκάθαρους στόχους και όραμα. Ποτέ δηλαδή δεν ρωτήθηκε η τοπική κοινωνία και οι φορείς που την εκπροσωπούν με συγκεκριμένες θεσμικές ενέργειες τί επιζητούν ως ανάπτυξη για το λιμάνι ενώ από την άλλη κάνεις ποτέ δεν ενδιαφέρθηκε σοβαρά να εξετάσει τις δυνατότητες ανάπτυξης ώστε να τις προτείνει στην τοπική κοινωνία και στους θεσμικούς εκπροσώπους της κάνοντας παράλληλα τις απαιτούμενες ενέργειες που θα έκαναν τις προθέσεις πράξη.

Οι απαιτήσεις που έχουμε και οι δυνατότητες που υπάρχουν για ανάπτυξη μπορούν να καταστούν σαφείς και να εκφραστούν μόνο μέσα από την υλοποίηση ενός αναπτυξιακού σχεδίου (master plan) για το λιμάνι, όπου θα λαμβάνονται υπόψη και θα αποτυπώνονται οι απαιτήσεις, οι δυνατότητες αλλά και οι περιορισμοί της περιοχής, προτείνοντας παράλληλα λύσεις για τη βέλτιστη ανάπτυξη του λιμένα αλλά και της περιοχής που τον περιβάλλει. Το master plan μπορεί και πρέπει άμεσα να υλοποιηθεί ώστε να αποτελέσει το βασικό εργαλείο ανάπτυξης, καθώς βάσει αυτού θα μπορούν ευκολότερα να εντοπίζονται οι απαιτήσεις μας, να διενεργούνται μελέτες και τελικά να υλοποιούνται έργα που ευτυχώς ακόμα μπορούν να χρηματοδοτηθούν από το ΕΣΠΑ και άλλες πηγές χρηματοδότησης.

Η χρήση των χώρων του λιμανιού είναι μια από τις βασικές παραμέτρους του αναπτυξιακού αυτού σχεδίου(master plan) καθώς θα καταδεικνύει επακριβώς τις ανάγκες και τις υποδομές που απαιτούνται είτε η χρήση αφορά αλιευτικά σκάφη, είτε τουριστικά ή σκάφη ιδιωτών. Παράλληλα θα οριοθετείται η χρήση της χερσαίας ζώνης που αφορά στα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος(μπαρ, καφετέριες, εστιατόρια) δίνοντας έτσι τη δυνατότητα στον φορέα διαχείρισης που είναι το δημοτικό λιμενικό ταμείο να προβεί συγκροτημένα σε συγκεκριμένες παρεμβάσεις που να αλλάζουν την ως σήμερα άσχημη εικόνα που θέλει τον επισκέπτη να περπατά στο μεγαλύτερο μήκος της χερσαίας ζώνης μπροστά από τα καταστήματα μη έχοντας τη δυνατότητα να δει τη θάλασσα!!

Η ύπαρξη του master plan θα έχει επίσης ως συνέπεια τη δέσμευση από δω και μπρος της διοίκησης στο να ακολουθεί τις κατευθύνσεις που σε αυτό έχουν ορισθεί ως βασικές για την ανάπτυξη του λιμανιού, περιορίζοντας έτσι αυθαίρετες και αποσπασματικές δράσεις με δυσμενείς συνέπειες σε απώλεια χρημάτων και χρόνου απ΄ τα οποία δυστυχώς κανένα πια δε διαθέτουμε. Του ‘ναντίον, μέσω αυτού οι στοχεύσεις θα είναι συγκεκριμένες και οι παρεμβάσεις που θα απαιτούνται προς υλοποίηση ξεκάθαρες.

Μόνο έτσι το πανέμορφο Λιμάνι της Χερσονήσου μπορεί να αλλάξει πορεία και να καταστεί και πάλι η ατμομηχανή του τουρισμού σε ολόκληρη την περιοχή, στοίχημα πολύ μεγάλο αν βλέποντας πιο μπροστά κάποιος, αναλογιστεί τι θα σημάνει αυτό για την πορεία του νέου δήμου Χερσονήσου που δημιουργείται με τον ``Καλλικράτη`` που θα ξεκινά από τα όρια με το νομό Λασιθίου και θα φτάνει στις παρυφές του Ηρακλείου!!

Η πολύπλευρη κρίση που περνά ο τόπος μας, μας δίνει ξεκάθαρα το μήνυμα των αλλαγών που απαιτούνται και παράλληλα μας υποχρεώνει να προχωρήσουμε άμεσα με συγκεκριμένο σχέδιο και στοχευμένες κινήσεις στις αλλαγές που απαιτούνται ώστε ο τόπος μας να έχει την τύχη και την πορεία που πραγματικά του αξίζει, αυτήν της ανάπτυξης και της ευημερίας!



*Ο Γιάννης Σέγκος είναι Δημοτικός Συμβουλός Χερσονήσου και Πρόεδρος του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου Χερσονήσου.

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΟΥ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Ο τουρισμός αποτέλεσε για σειρά δεκαετιών και εξακολουθεί να αποτελεί την ``βαριά`` βιομηχανία της πατρίδας μας, δίδοντας εργασία σε χιλιάδες κόσμου αλλά συνάμα και έσοδα στα ταμεία του κράτους. Αποτελεί δε, όπως ιδιαίτερα εδώ στην Κρήτη γνωρίζουμε, για πολλά μέρη της πατρίδας μας την κύρια και πιο κερδοφόρα ενασχόληση, συμβάλλοντας ουσιαστικά στην πρόοδο και ευημερία του τόπου μας.
Η Ελλάδα, λόγω και της γεωγραφικής της θέσης στη νότια Ευρώπη, είχε την τύχη να γνωρίσει ειδικά τις δεκαετίες του `70 και 80` μια πρωτοφανή για τα Ελληνικά δεδομένα τουριστική ανάπτυξη, δεχόμενη μεγάλο όγκο ειδικά ευρωπαίων τουριστών. Δυστυχώς όμως, η ανάπτυξη αυτή ήταν κατά κανόνα άναρχη, συνοδευόμενη από την έλλειψη σωστού σχεδιασμού αλλά και βασικών υποδομών.
Συνέπεια των ανωτέρω ήταν τη δεκαετία του `90 ο Ελληνικός τουρισμός να αντιμετωπίσει κρίση, την οποία εμβάθυνε περισσότερο η εισαγωγή στην τουριστική αγορά νέων προορισμών περισσότερο ανταγωνιστικών των Ελληνικών.
Την τελευταία πενταετία παρατηρείται μια ανάπτυξη του τουρισμού στη χώρα μας, που κατά τη γνώμη του γράφοντος, οφείλεται περισσότερο σε συγκυριακούς παράγοντες (πόλεμοι στη μέση ανατολή, τρομοκρατικές επιθέσεις σε Τουρκία, Χώρες Άπω Ανατολής και Ηνωμένες Πολιτείες) και λιγότερο στην εφαρμογή μιας μελετημένης πολιτικής ανάπτυξης του τουρισμού. Πρέπει εδώ να αναφέρουμε ότι την τελευταία διετία, εξαιτίας και των Ολυμπιακών αγώνων, παρατηρείται μια οργανωμένη προσπάθεια που πρέπει όμως να ενταθεί.
Η μετάπτωση του τουρισμού στα σημερινά δεδομένα ανταγωνισμού, δεν έχει πλέον μόνα συστατικά τον ήλιο τη θάλασσα ή τα αξιοθέατα. Απ΄ αυτά η πατρίδα μας διαθέτει άφθονα. Το πρόβλημα για τη χώρα μας εστιάζεται στην εισαγωγή ως επιλογών, νέων προορισμών που στο σημερινό προβληματικό για το ευρύ κοινό οικονομικό περιβάλλον, είναι οικονομικότεροι άρα ανταγωνιστικότεροι.
Το ερώτημα λοιπόν που γεννάται αυτόματα είναι πως η Ελληνική τουριστική αγορά μπορεί να καταστεί ακόμα πιο ανταγωνιστική και άρα δελεαστικότερη ως επιλογή. Το να ρίξουμε το βάρος της προσπάθειάς μας στο να γίνουμε φτηνότεροι, είναι αναποτελεσματικό και ως μοναδική δράση κινείται προς τη λάθος κατεύθυνση, καθώς δεν μπορούμε να ανταγωνιστούμε προορισμούς που οι μηνιαίοι μισθοί είναι της τάξης των 50, 100 και 200 ευρώ με το κόστος παραγωγής αγαθών και υπηρεσιών σημαντικά μικρότερο των δικών μας. Συνέπεια της ανωτέρω στρατηγικής του μειωμένου κόστους, είναι το φαινόμενο των ``έγκλειστων`` στα ξενοδοχεία τουριστών, λόγω οικονομικών τουριστικών πακέτων που τα τελευταία χρόνια παρατηρείται στη χώρα μας και που εκτός της μείωσης του εισαγόμενου τουριστικού συναλλάγματος, έχει δυστυχώς ως άμεσο αποτέλεσμα τη δραματική πτώση της δραστηριότητας των υπόλοιπων τουριστικών επιχειρήσεων.
Η κατεύθυνση προς την οποία πρέπει να κινηθούμε περικλείεται σε μία και μοναδική λέξη: την ποιότητα, με ότι βέβαια αυτό συνεπάγεται για την επίτευξή της. Ο ήλιος, η θάλασσα και τα πάμπολλα αξιοθέατα που διαθέτει ο τόπος μας δεν μπορούν πλέον να πωληθούν σε αξιοπρεπείς τιμές δίχως το ένα ωραίο ``περιτύλιγμα``.
Η ποιότητα ως αποτέλεσμα, είναι συνισταμένη δύο παραγόντων που αλληλεξαρτώνται. Οι παράγοντες αυτοί είναι από τη μία οι σωστές και λειτουργικές υποδομές που το κράτος και η τοπική αυτοδιοίκηση είναι υποχρεωμένοι να παρέχουν σε πολίτες και επισκέπτες (δρόμοι, λιμάνια, αεροδρόμια κ.α) και από την άλλη οι ιδιωτικές επενδύσεις, με την προϋπόθεση να υπάγονται σε κανόνες που θα εξασφαλίζουν την ποιότητα και βιωσιμότητά τους στο άκρως ανταγωνιστικό σημερινό περιβάλλον.
Η ανωτέρω προσέγγιση θα έχει ως άμεσο αποτέλεσμα την προσέλκυση τουριστών που επιζητούν την ποιότητα και κατά συνέπεια διατεθειμένων να πληρώσουν γι΄ αυτό. Αυτό που γίνεται κάθε χρόνο που περνά εμφανέστερο σε όλους που έχουν ως ασχολία τους τον τουρισμό, είναι ότι σημασία δεν πρέπει να δίδουμε μόνο στην αύξηση του αριθμού των αφικνούμενων τουριστών, αλλά και στο οικονομικό επίπεδο αυτών. Αν δεν στραφούμε προς αυτήν την κατεύθυνση, θα ενταθεί το φαινόμενο των κλεισμένων στα ξενοδοχεία τουριστών, που σαν άμεση συνέπεια βέβαια έχει την κατανομή του τουριστικό εισοδήματος ουσιαστικά μεταξύ των μεγάλων ξενοδοχειακών επιχειρήσεων που προσφέρουν τα πάντα, καταδικάζοντας παράλληλα σε μαρασμό την πλειονότητα των υπολοίπων τουριστικών επιχειρήσεων. Πρέπει εδώ να αναφερθεί ότι πλέον στη χώρα μας, πολλές μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες είναι ξένων συμφερόντων, με συνέπεια μέρος του τουριστικού συναλλάγματος που εισέρχεται στη χώρα, να ξαναφεύγει στο εξωτερικό.
Πρέπει λοιπόν να δημιουργήσουμε τις παραπάνω συνθήκες για την βελτίωση παροχής του τουριστικού προϊόντος, που ναι μεν διαβάζονται και ακούγονται ωραίες, αλλά απέχουν πολύ της Ελληνικής πραγματικότητας. Ο σχεδιασμός είναι το Α και το Ω, γι΄ αυτό και η επανασύσταση του υπουργείου τουρισμού αποτέλεσε κίνηση κεφαλαιώδους σημασίας, αναβαθμίζοντας τη σημασία του τουρισμού για τη χώρα μας, δημιουργώντας και οργανώνοντας έτσι τα απαραίτητα εργαλεία για την ανάπτυξή του, που πρέπει να βρίσκονται υπό την σκέπη ενός ενιαίου φορέα και όχι σε ανεξάρτητες διάσπαρτες υπηρεσίες. Αυτή η θεσμική αναβάθμιση του τουριστικού προϊόντος, αντανακλά τη σημασία του για την εθνική μας οικονομία, δίδει τη δυνατότητα προώθησής του στο εξωτερικό οργανωμένα και υπό καλύτερες συνθήκες, ενώ παράλληλα βοήθα και επιταχύνει την δημιουργία ή βελτίωση των θεσμικών πλαισίων που επιβάλλεται να υπάρχουν. Η ανάπτυξη και εφαρμογή θεσμών πρέπει να είναι το πρώτο και βασικό μέλημα της πολιτείας, καθώς η απουσία τους δημιούργησε και εξακολουθεί δυστυχώς να συντηρεί τα φαινόμενα αναρχίας και αυθαιρεσίας που αντιμετώπισε και αντιμετωπίζει ο τουρισμός μας.
Στο πλαίσιο του σωστού σχεδιασμού που όπως ανωτέρω αναφέραμε ότι απαιτείται, χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν τα σχέδια πόλεων σε όλη την Ελληνική επικράτεια, σε πολλές περιοχές της οποίας ούτε καν υφίστανται, ενώ σε άλλες υπάρχουν και εφαρμόζονται πλημμελώς. Αναφέρομαι στο σχέδιο πόλης, γιατί χωρίς τη σωστή εφαρμογή του δεν μπορεί ουσιαστικά να εφαρμοστεί ο ενιαίος χωροταξικός σχεδιασμός σε μια περιοχή καθώς αναιρούνται δράσεις και έργα η ύπαρξή των οποίων βελτιώνει και αναβαθμίζει ουσιαστικά την ποιότητα ζωής κατοίκων και επισκεπτών.
Μαγικά ραβδιά βέβαια δεν υπάρχουν ώστε να καταστεί η χώρα μας τουριστικός παράδεισος. Χωρίς αμφιβολία όμως, δημιουργία και εφαρμογή των απαραίτητων θεσμών αλλά κυρίως η προσήλωση στον στόχο της συνεχούς αναβάθμισης της ποιότητας παροχής προϊόντων και υπηρεσιών, δε μπορεί παρά να οδηγήσει με βεβαιότητα στο επιθυμητό αποτέλεσμα.

Ο Σέγκος Ιωάννης είναι υπάλληλος του Υπουργείου Οικονομίας & Οικονομικών και υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος στο Δήμο Χερσονήσου με τον Σπύρο Δανέλλη.